Gabriella van Rosmalen

Vorige week stond in het teken van loslaten. Ik bracht het vol goede moed, maar uiteindelijk bleek dat (hoe logisch ook natuurlijk) lastiger dan gedacht. Toch heb ik het idee dat ik flinke stappen maak. 

Misschien nog niet zozeer in het onder controle hebben van het piekeren, maar wel wat betreft inzichten. Zo krijg ik steeds meer door dat je meer invloed hebt op je eigen gedachten dan dat ik van tevoren dacht. Op deze manier hoop ik dat het steeds meer een eigen keuze wordt om me niet te laten leiden door het doemdenken en de angsten.

Overigens kan ik me heel goed voorstellen dat dit niet bij iedereen werkt.

B.A.N.G

Bij mij komt de paniek en angst vaak voort uit een B.A.N.G: een belangrijke automatische negatieve gedachte. Zonder dat ik het doorheb, denk ik vaak extreem negatief.

Voorbeeld: 

De kans is groot dat Feyenoord op 7 mei kampioen wordt. De een denkt: oh, wat leuk (ervan uitgaande dat je voor de mooiste club van Nederland bent natuurlijk). En ik denk: dit is de perfecte gelegenheid voor terroristen om een aanslag te plegen. Ik weet zeker dat er iets vreselijks gaat gebeuren waardoor ik dierbaren ga verliezen.

Mij is uitgelegd dat heel veel mensen bang zijn voor een aanslag. Dit komt omdat het tegenwoordig ook een reëel gevaar is, aangezien het vaak gebeurt. Het zit in je natuur om bang te zijn. Bij mij is het echter geen angst, maar de werkelijkheid. Ik ben ervan overtuigd dat er iets vreselijks kan gebeuren.

Ik druk het zwak uit als ik zeg dat dit niet echt gewenst is. Het zorgt voor enorm veel paniek, angst voor grote mensenmassa's en stiekem wil ik ook niet dat mijn dierbaren naar evenementen gaan. Toegeven aan dit gevoel is echter geen optie, omdat dat mijn leven nogal zou beperken.

Gedachtenschema's en de rechtbank-methode

Daarom heb ik deze week geleerd om mijn B.A.N.G in een gedachtenschema te proppen en door middel van de rechtbank-methode helemaal uit te denken. Het komt erop neer dat je bij iedere negatieve gedachte de voors en tegens tegen elkaar af gaat wegen. Heel vaak is het zo dat je uiteindelijk veel meer tegenargumenten hebt, waardoor je kan concluderen dat een angst of een piekermoment nergens op gebaseerd is.

Machientje

Een beetje gek is het natuurlijk wel, zo zwaar nadenken over wat je voelt. Helemaal automatisch gaat het natuurlijk ook nog lang niet. Voorlopig zal ik me dus nog wel even een machientje voelen die heel systematisch alle negatieve gedachten analyseert. En ik denk dat veel angsten ook nog niet weg te nemen zijn. Het trauma dat ik in Nice heb opgelopen, is immers ook pas 9 maanden oud.

Toch ga ik ook met deze methode keihard aan de slag. Al analyseer ik maar 50% van de piekermomenten, dan heb ik toch al heel veel gewonnen. Heb jij hier ook ervaring mee?