Gabriella van Rosmalen

Wauw, ik mag voor de derde keer zwanger zijn! Wat een wonder. Tijdens iedere zwangerschap heb ik een dagboek bijgehouden en zo ook deze keer. Wekelijks deel ik alle mooie geluksmomenten, maar ook de struggles, onzekerheden en het balanceren tussen twee kindjes en een zwangerschap. Deze week: Ik ben… zwanger!?

Lief Roosje,

Je hebt me een paar minuten lang volledig sprakeloos gekregen. Een zwangerschapstest was eigenlijk niet nodig, want ik wist bijna zeker dat ik zwanger was. Het was een bepaald gevoel wat ik een paar dagen voor de test opeens kreeg. Toch zat ik met open mond naar de uitslag te kijken. Een derde kindje… Wauw. Ondanks dat je papa en ik het al een paar keer over een nieuw wondertje hadden gehad, was het toch nog een verrassing dat je je al zo snel bij ons wilde voegen.

Dit keer ontdekte ik mijn zwangerschap vrij vroeg, namelijk rond de vijf weken. Jij was nog maar zo groot als een poppy seed toen ik een test met twee blauwe streepjes in mijn hand had. De grootte van een maanzaadje dus. Ik weet niet meer hoe het gebeurd is, maar jouw tante maakte er vervolgens klaproos van en nu noem ik je regelmatig roosje. We weten natuurlijk nog lang niet of je een meisje of een jongen bent, het kan nog alle kanten op. Maar dit is wel de reden dat jouw dagboek zo heet. Na een Erwtje en een Koekje hebben we nu een Roosje!

Tot week 6 voelde ik me prima, maar daarna ging het al snel bergafwaarts. Ik weet dat de eerste maanden van mijn zwangerschap nooit heel erg lekker verlopen en dat was dit keer niet anders. De misselijkheid is alom aanwezig en zwakt pas wat af na een uur of 14.00. Tussendoor moet ik wel wat eten, want als ik dat niet doe, schommelt mijn bloedsuikerspiegel heel erg en voel ik me nog slechter.

Maar weet je, het valt allemaal best te relativeren als je weet dat het voor het goede doel is. Over 6 maanden mogen wij gewoon kennismaken met ons derde wondertje!

Mama is nu al stapelgek op je!

Dikke knuffel,

Mama