De hele zwangerschap is een aaneenschakeling van nieuwe ervaringen. Zo wist ik bijvoorbeeld niet dat je zoveel verschillende emoties in een minuut kon voelen. Ook was ik niet op de hoogte van mijn enorme liefde voor kroketten en stond ik te kijken van mijn passie voor Nijntje (grijs, welteverstaan).
Maar al die ervaringen kreeg ik nog wel verwerkt. Nee, waar ik echt van stond te kijken, is dat ik voor het eerst in mijn leven geen trek heb. Nergens in. Ik liep door de Albert Heijn en ik had niet eens de behoefte om wat lekkers te kopen, iets wat me de gehele zwangerschap (nu al 25 weken lang) niet is overkomen.
Weet je dat ‘geen trek hebben' voor mij echt heel gek is? Ik kan dagenlang naar een menukaart kijken als ik uiteten ga. En als ik wat lekkers ga koken, heb ik tijdens het ontbijt al trek in het diner. Soms droom ik letterlijk over eten en geniet ik in mijn nachtelijke avonturen van een heerlijk bord risotto of een echte Italiaanse pizza.
En nu? Nu is het blanco. Niets, noppes, nada.
Het is niet dat ik misselijk ben of me niet lekker voel, ik heb gewoon geen trek. Ik heb zelfs geen honger! Ik eet op gepaste tijden, omdat ik anders sterretjes zie, maar daar is ook alles mee gezegd. Het heeft natuurlijk een bak aan voordelen als je niet de godganse dag verleidt wordt door dropfruitduo's, Tony's chocolade of paprika chips. Zo ben ik nog steeds maar 5 kilo aangekomen (ik weet niet of dat wetenschappelijk gezien veel of weinig is, maar ik vond het meevallen!) en pas ik nog steeds in mijn oude kleding. Gek vind ik het echter wel.
Zou het komen omdat Erwtje nog geen uitweg naar voren heeft gevonden en daarom maar in de hoogte groeit? Misschien wilt mijn maag wel, maar heeft ‘ie simpelweg de ruimte niet om lekker vol te raken. Ik vind het ook wel een beetje gek om het aan de dokter te vragen:
Ik: Dok, ik ben mezelf niet meer.
Dokter: Hoezo niet?
Ik: Ik heb gewoon geen trek meer in chips, patat of pizza.
Dokter:…. Zucht. Was dat alles, mevrouw van Rosmalen?
Mijn 5 jaar geleden schreef ik een blog over reuma en veganistisch eten. Mijn huisarts…
We moesten even op haar wachten, maar op 10 december 2021 liet ze dan toch…
40 weken lang heb ik een dagboek bijgehouden over mijn zwangerschap. Koekje bleef de volle…
We moesten even op haar wachten, maar op 10 december 2021 liet ze dan toch…
Goulash uit de slowcooker is een van mijn meest favoriete recepten ooit. 's Ochtends gooi je…
40 weken lang heb ik een dagboek bijgehouden over mijn zwangerschap. Koekje bleef de volle…
Bekijk de berichten
Geweldig, leuk geschreven. Maar maak je niet druk wat nu is kan ook zo weer over zijn? wees blij met je 5 kilootjes super goed. Wens je nog veel schrijf en zwangerschap plezier, is echt t mooiste wat er is .❤ ps lees het trouwens steeds hoor en je recepten.?
Hoi Joyce, bedankt voor je lieve berichtje! :-) Dat plezier hebben gaat zeker goed komen. Ik geniet er steeds meer van.