Er zijn twee verschillende soorten vrouwen in de zwangerschapswereld: oermoeders en vrouwen die vanaf het zien van de twee blauwe streepjes met hun handen in het haar zitten. Ik behoor overduidelijk tot de laatste categorie.
Oermoeders zijn vrouwen die vanaf hun geboorte geprogrammeerd zijn om kinderen te krijgen. Niets schrikt hen af om het grote doel te bereiken. Oermoeders weten het gewoon. Wat ze precies weten, weten de handen-in-het-haar-moeders dan weer niet, want zij zijn nergens van op de hoogte.
Handen-in-het-haar-moeders zijn die vrouwen die 9 maanden lang hetzelfde kijken als een hert in de koplampen van een auto. Ze hebben geen idee waar ze mee bezig zijn en vragen zich elke dag weer 100.000 dingen af. Niet dat ze per definitie een slechte moeder zijn, integendeel, maar onwetend zijn ze wel. Met deze 20 dingen houdt een handen-in-het-haar-moeder zich bijvoorbeeld heel de dag bezig.
- Hoe zit dat eigenlijk precies met die navelstreng? Leuk dat papa hem afknipt, maar hoe krijg je dan zo'n mooi, schattig rondje in je buik? Newsflash: deze valt er dus na een tijdje al rottend af. Weer iets geleerd waar ik niet blij van word.
- Waarom hoor je het vruchtwater eigenlijk niet klotsen?
- Ik wil echt niet eten, maar het lijkt wel alsof al die lekkere dingen zo in mijn mond verdwijnen.
- Agh, wat maakt het uit. Ik word toch dik. Kom maar door met die muffin.
- NEE, NEE, NEE! Dat moet er straks ook allemaal weer af. En weet je nog wat je jezelf had voorgenomen? Binnen 6 weken weer strak in het pak.
- Per wanneer moet je eigenlijk stoppen met nachtvoeding? Sterker nog.. Moet je daar eigenlijk wel mee stoppen?
- Ik hoop zo dat ik straks naast moeder ook nog gewoon vrouw, echtgenote, vriendin en blogster kan zijn zonder heel de dag over Erwtje te praten en naar babyspuug te stinken.
- Daarover gesproken, spugen baby's trouwens echt altijd na het eten? Of is dat juist niet de bedoeling?
- Wat doe je eigenlijk heel de dag met zo'n kleintje, naast eten, slapen en verschonen?
- Ik vind het heerlijk om zwanger te zijn, maar oh, wat kijk ik uit naar die pizza met salami.
- En stiekem zou ik ook wel weer een toastje met gerookte zalm lusten. Oh, wat dacht je van een bord echt goede carpaccio? Met een glas volle rode wijn?
- Oke, ik draaf door. En volgens mij zit ik ook te kwijlen.
- Ik snap niet dat er vrouwen zijn die uitkijken naar de bevalling. Het moment erna: ja! De handen van de dokter zo'n beetje okseldiep in me? Liever niet.
- Ik ben benieuwd hoe vaak ik moet huilen de eerste paar weken.
- Is het normaal dat je liever nooit meer aan het werk gaat en heel de dag wilt knuffelen met je baby, terwijl je je werk wel heel erg leuk vindt?
- Waarom hebben heel veel papa's die behoefte eigenlijk niet? Of zijn er ook oervaders die dat wel hebben?
- Misschien is het toch wel heel erg leuk om mijn meisje een jongensnaam te geven. Of zou ze daar echt later tekeningen over maken bij de psychiater?
- Wat nou als er iets heel ergs aan de hand is maar ik de signalen gewoon niet herken? Misschien heb ik wel een hele erge aandoening en denk ik gewoon dat het erbij hoort.
- Oké, dat googelen is dus niet handig. Nu weet ik zeker dat ik eraan ga.
- Ik wordt vast geen slechte moeder. Ik kan heel goed knuffelen, ken tientallen kinderliedjes uit mijn hoofd en toevallig ben ik ook best goed in EHBO. Dan moet het toch wel goed komen? Toch?