Het eerste jaar van je baby wordt zo'n beetje ieder kwaaltje weggeschreven onder ‘het zijn vast de tandjes'. Vlekjes op de wangen? Tandjes. Kwijlen als een Engelse Bulldog met een flinke overbeet? Tandjes. Koorts, huilen, boos zijn, spuitluiers? Tandjes, tandjes en nog eens tandjes. Maar als je er eenmaal tot over je oren in zit (inclusief de luiers helaas), dan kom je er pas achter hoeveel bullshit er rondgaat over het krijgen van het melkgebit.
De eerste tandjes kwamen bij Mae zonder slag of stoot door. Het is dat ik het gevoel had een piranha aan mijn vinger te hebben toen ze erop beet, anders hadden we het niet eens gemerkt en ze direct zien zitten. Ze verblikte of verbloosde niet. Sinds een week laat echter ook haar bovengebit zichzelf aan de wereld zien en dat gaat met iets meer ellende gepaard.
Loeiend alarm
Er moet toch iets spannends te zien zijn aan die linkerkant. Zelfs de geit is onder de indruk.
Als eerste begon mijn ukkepuk zich te gedragen als een kleine hittepetit. Nu zit er toch al best wat temperament in dat kleine lijfje, maar ze gedroeg zich nu als Badr Hari op een slecht moment. Na een aantal dagen nam dat gelukkig af, maar toen kwamen de spuitluiers en de koortsaanvallen. Het ene moment zat ze als een stralend zonnetje te spelen op haar kleed en 3 tellen later stortte ze zich ter aarde, vergezeld door een loeiend alarm dat uit haar keeltje kwam. Eerst schreef ik het nog weg onder ‘tja, ze krijgt tandjes', maar nadat ik haar 5 keer op 1 dag een ander setje kleding moest aantrekken, trapte ik er niet meer in. Hier moest meer aan de hand zijn.
Van moeder op dochter
En jawel, na een date met dokter Google kwam ik erachter dat diarree, rode konen en koorts helemaal niets te maken hebben met het doorkomen van het melkgebit. Alleen deze symptomen laten zien dat er een tandje onderweg is:
- Kwijlen
- Huilerig en sneller geïrriteerd
- Gezwollen tandvlees (of er is zelfs al een tandje zichtbaar onder het tandvlees)
- Op alles bijten, kauwen en zuigen
- Wrijven over wangen en trekken aan oren
- Slaapproblemen
- Weigeren te eten.
D'r Badr-Hari-gedrag was dus nog te verklaren, maar waar kwam de rest dan vandaan? En hoe kwam het dat iedereen altijd alles maar onder het krijgen van tandjes schuift? Dat blijkt te liggen aan het feit dat deze ‘waarheden' vaak overgedragen worden van moeder op dochter. Hierdoor wordt de mythe in stand gehouden. Overigens komt diarree wel vaker voor in combinatie met het krijgen van tandjes, maar dat wordt veroorzaakt doordat kindjes in deze periode alles in hun mond stoppen en zo ook eerder een infectie krijgen. Daarnaast verandert er in deze periode veel aan de voeding, wat dunne ontlasting kan veroorzaken.
Mae bleek echt iets onder de leden te hebben en niet alleen last te hebben van d'r tandjes. Al zal dat de komende maanden ook vast nog veel huilbuien veroorzaken. Had jouw kleine gup er veel last van?
Geef een reactie