Ik heb er een bloedhekel aan. Vreselijk. Zodra ik het hoor, gaan mijn haren overeind staan, vooral als de man het zegt. Ik heb het dan over ‘samen zwanger’ zijn. Wellicht dat het in de toekomst mogelijk is, maar zolang de man nog geen kind door zijn piemel naar buiten weet te persen, is ‘WIJ zijn zwanger’ verboden.
Oh, en dit betoog houd ik niet zomaar. Nee, daar is over nagedacht. Sterker nog. Ik heb 17 zeer goede redenen. 
- WIJ kotsen onze longen niet uit ons lijf. Dat ben alleen ik.
- WIJ worden niet onwijs misselijk van de geur van koffie, vanille kaarsen, natte hond of ieder ander willekeurig object.
- WIJ worden niet dik doordat er een kind in ons groeit. Over het mee-eten van manlief met de pregnancy cravings heb ik het dan natuurlijk niet.
- Manlief drinkt gewoon nog net zo hard een biertje op vrijdagavond. Opeens is er dan niet meer zoveel WIJ aan dat zwanger zijn.
- Dit geldt overigens ook voor de biefstuk, rosbief, carpaccio en filet american. Laten WIJ die samen staan?
- Voor zover ik weet passen de borsten van manlief nog steeds in zijn blouse. WIJ hoeven dus geen nieuwe kleding te kopen, dat ben alleen ik.
- WIJ zijn nu niet meer om de beurten de Bob, dat geldt alleen voor mij. Waarom zou je immers niet rijden als je toch niet drinkt? Dat je ook wel eens moe bent (zo onvoorstelbaar intens moe) is geen reden.
- WIJ hoeven niet te vrezen voor tangverlossingen, totaal rupturen of überhaupt de pijn van de bevalling.
- WIJ krijgen niet te maken met scheuren op de buik of tepelkloven.
- WIJ hoeven geen verantwoordelijkheid af te leggen over wat we gaan doen met onze carrière. Manlief blijft gewoon werken, ik ben de enige die hierover na moet denken.
- WIJ hoeven er niet 3 keer per nacht uit om te plassen, en dan ben ik niet eens heel dik.
- WIJ krijgen niet de opmerking ‘Goh, je bent wel wat aangekomen, he?’ terwijl je dan nog niet kan vertellen dat er potverdorie een kind in je groeit.
- Er is niets WIJ aan op het moment dat ik niet meer in mijn strakke jurkjes pas waar ik zo trots op was vlak na de bruiloft. Ik sta alleen te brullen voor de spiegel, manlief schiet gewoon in zijn spijkerbroek.
- WIJ liggen straks niet meer samen op onze buik. Manlief natuurlijk wel, maar met 2 ballonnen op borst- en 1 op buikhoogte wordt op mijn buik slapen over enkele weken onmogelijk.
- WIJ hebben niet te kampen met jankbuien waar je U tegen zegt. Zelfs de NUON-reclame is al te veel.
- WIJ worden niet heen en weer geslingerd tussen 700 emoties in 5 minuten en krijgen dan ook nog eens te maken met kutopmerkingen als: ‘Zeker last van je hormonen?’. Diegene die dat zegt moeten ze zelf een flinke dosis inspuiten.
- WIJ krijgen straks niet te maken met goedbedoelde aanrakingen van vreemde mensen. Ik waarschuw jullie alvast: ik sta niet voor mezelf in als je ongevraagd je hand op mijn buik legt. En ik ben op dat moment ook niet toerekeningsvatbaar.
WIJ krijgen samen een kind, maar IK ben zwanger.
Haha ik heb hier heel hard om gelachen! Ik ben het helemaal met je eens, mensen die zeggen dat WIJ zwanger zijn! Bwuh, mag ik een teiltje? De categorie ‘geniet van je wondertje’ vind ik eerlijk gezegd ook om te brullen en zou het háten als mensen zomaar mijn lijf aanraken, omdat daar mijn/ons mensje in groeit. Succes Gab ?