Wauw, ik mag voor de derde keer zwanger zijn! Wat een wonder. Tijdens iedere zwangerschap heb ik een dagboek bijgehouden en zo ook deze keer. Wekelijks deel ik alle mooie geluksmomenten, maar ook de struggles, onzekerheden en het balanceren tussen twee kindjes en een zwangerschap. Deze week: nu al eigenwijs
Lief Roosje,
Afgelopen week mocht ik eindelijk weer naar je kijken! Het was namelijk tijd voor de (iets) uitgebreidere 30 weken groei-echo. Alles werd weer helemaal gecheckt en goed bevonden. Zelfs je buikje groeit weer keurig op het lijntje. Je bent, zoals de dokter dat zo mooi zei, een keurig gemiddeld kind. Niets mis mee, als je het mij vraagt.
Waar wel iets mis mee is, is dat jij je kont in de krib gooit. Of beter gezegd: je ligt met je billen voor de uitgang. 80% van alle kindjes ligt met 30 weken al met hun hoofdje naar beneden, maar jij behoort tot de 20% die juist met haar bolletje omhoog te vinden is. Gelukkig is de kans dat je zelf draait behoorlijk groot en anders zijn er nog andere opties. Zo kan de dokter je helpen met draaien en is het tegenwoordig zelfs mogelijk om in een stuit te bevallen. Ik beval echt heel graag op een natuurlijke manier, dus hopelijk kan dat gewoon.
Ik merk dat ik langzaam mijn baby-bubbeltje aan het inrichten ben. Over 7 weken ga ik officieel met zwangerschapsverlof, maar ik ben nu alvast steeds meer spulletjes aan het verzamelen, denk na over de kraamperiode en surf uren over het wereldwijde web op zoek naar het leukste geboortekaartje.
Alleen met de naam wil het nog niet zo vlotten. Blijf je dan toch gewoon Roos heten?
Liefs,
Mama
Geef een antwoord