Wauw, ik mag voor de derde keer zwanger zijn! Wat een wonder. Tijdens iedere zwangerschap heb ik een dagboek bijgehouden en zo ook deze keer. Wekelijks deel ik alle mooie geluksmomenten, maar ook de struggles, onzekerheden en het balanceren tussen twee kindjes en een zwangerschap. Deze week: de ‘magische' grens voorbij
Lief Roosje,
Wup3, onze kleine knapperd, de baby. In de praktijk gebruiken we maar weinig jouw werktitel Roosje. Misschien komt het omdat Roosje zelf ook al heel mooi is en we er eigenlijk nog helemaal niet uit zijn met welke naam jij straks door het leven gaat. Je moeder heeft al een behoorlijke lijst, maar net zoals bij je grote zus en broer blijkt die niet helemaal overeen te komen met de favorieten van je vader. Gelukkig hebben we nog even om de knoop door te hakken.
De afgelopen week zijn we een paar dagen naar de Efteling geweest en er worden nu al plannen gesmeed om jou ook de mooiste dingen van het park te laten zien. Volgens Mae durf je straks meteen in de houten achtbaan, want daar mocht ze nu voor het eerst zelf ook in. Ik stelde voor om toch maar te beginnen bij de Droomvlucht en daar kon ze op zich ook wel mee leven.
Alhoewel ik me lichamelijk heel erg goed voel, merkte ik na vijf dagen wandelen wel dat jij en mijn buik het niet helemaal eens waren met deze intensieve expeditie. De laatste dagen zaten sprintjes om als eerste bij een attractie te zijn, er niet meer in en ook mijn rug protesteerde wat vaker. Gelukkig heb ik volgende week hele dagen voor mezelf zodat ik daarvan kan bijkomen.
Doordat we op vakantie waren, ging de, voor mij een klein beetje, magische grens van 24 weken geruisloos voorbij. Dit passeren voelt iedere zwangerschap weer bijzonder. Ik hoop uiteraard dat jij lekker blijft zitten tot minimaal 37 weken, maar stel je voor dat je toch besluit eerder te komen, dan kunnen de artsen er alles aan doen om je te helpen. En dat vind ik toch wel een hele geruststellende gedachte.
Liefs,
Mama
Geef een reactie