Wauw, ik mag voor de derde keer zwanger zijn! Wat een wonder. Tijdens iedere zwangerschap heb ik een dagboek bijgehouden en zo ook deze keer. Wekelijks deel ik alle mooie geluksmomenten, maar ook de struggles, onzekerheden en het balanceren tussen twee kindjes en een zwangerschap. Deze week: iedereen is op de hoogte van jouw komst!
Lief Roosje,
We zijn inmiddels van de schrik bekomen en ook je zus is op de hoogte gesteld van jouw komst. Je broertje trouwens ook, maar Lewis trok zich bar weinig van het nieuws aan. Sterker nog, volgens mij ziet hij het nog niet helemaal zitten om zijn rol als kleinste wup van de familie op te geven. Mae was echter door het dolle. Ze vindt het zo leuk dat ze straks weer kan knuffelen met een baby en toen we vertelden dat jij misschien wel op de verjaardag van Sinterklaas wordt geboren, was ze helemaal een gelukkig meisje.
Mae komt regelmatig even mijn buik knuffelen en toen we laatst in de dierentuin waren, heeft ze je alvast alle diertjes laten zien. Ik heb haar nog niet verteld dat jij haar inmiddels ook kan horen, want dan verandert ze straks in een wandelende jukebox.
Inmiddels ben ik redelijk van mijn misselijkheid af en krijg ik ook steeds meer energie. Het liefst zou ik nog steeds een middagdutje doen, maar dat zit er met Mae en Lewis helaas niet in. Ook komen de eerste cravings tevoorschijn. Ik heb een tijd gehad dat je me wakker mocht maken voor een boterham met gekookte worst en mosterd, daarna kwamen de boterhammen met gegrilde ham en kaas en inmiddels ben ik groot fan van tatziki. Met andere woorden: er valt geen touw aan vast te knopen. Wat dat betreft is je vader duidelijker. Hij heeft zich volledig op de pikante zoutjes gestort en zegt dat dit zijn preggo-snack is.
Net zoals bij Mae en Lewis moet ik nu ook regelmatig naar het ziekenhuis om naar jou te laten kijken. Mij heb je daar zeker niet mee, want ik vind het heerlijk om je te zien zwemmen. Toen je 17 weken in mijn buik zat, begon ik je getrappel ook echt te voelen en inmiddels staan jouw heerlijke schopjes dagelijks op het program.
Nog heel even en dan weten we of je een mannelijk of vrouwelijk Roosje bent, mijn liefste klaproos. Ik ben zo benieuwd! In het volgende hoofdstuk van dit dagboek kunnen we het misschien al vertellen.
Heel veel liefs,
Mama
Geef een antwoord