40 weken lang heb ik een dagboek bijgehouden over mijn zwangerschap. Koekje bleef de volle tijd, plus een dag extra zitten, maar inmiddels hebben we kennis mogen maken met de knappe Lewis. Iedere maand schrijf ik een nieuw hoofdstuk van zijn dagboek en vertel ik hoe het met hem en met ons gaat. Deze maand: je bent alweer een half jaar.
Liefste Lowietje,
Mijn kleine knappe vent. Je bent gewoon alweer een half jaar oud. Al zes prachtige maanden ben je bij ons en potdorie, wat maak je ons leven extra leuk. Je bent een enorme lachebek, gek op je zus en een flink moederskindje. Op het kinderdagverblijf gaat het dan ook niet altijd even soepel, maar alsnog tover jij iedere keer weer jouw stralende lach tevoorschijn.
Slapen is nog steeds niet je hobby, maar daar wil ik het ook niet over hebben. Dat komt vanzelf wel als je er klaar voor bent. Smikkelen gaat je een stuk beter af. Aardappels met sperziebonen en paprika is favoriet, maar ook volkoren pasta met penen en doperwtjes schuif je met alle plezier naar binnen. En je fruit sla je al helemaal niet af. Sterker nog, als het bakje op is, is er van jouw blije bekkie weinig meer over. Vanaf vandaag mag je ook een boterham, dus daar gaan we de komende tijd mee aan de slag.
Inmiddels heb je ook ontdekt dat je met een beetje gesteun en gekreun vooruit en achteruit kan bewegen. Je rolde al de kamer door, maar nu heb je ook het tijgeren ingezet. Voor de vorm leg ik je, eenmaal op de grond, nog steeds op het kleed, maar de kans is groot dat je daar na 10 seconden weer af bent.
Zoals je bovenaan kan zien, heb je al een hoop bijnamen gekregen in je nog prille leventje. Lowietje is mijn favoriet, maar ook Luigi, knappe vent en Loe worden regelmatig gebruikt. Mae reageerde laatst met: “Mama, ik ben moppieeee” dus ik weet dat ik daar voorzichtig mee moet zijn.
Ik ben benieuwd wat voor mooie sprongen jij de komende maand allemaal maakt, lieve Lewis!
Mama houdt van jou tot aan de maan en weer terug.
Dikke kus!
Geef een antwoord