40 weken lang heb ik een dagboek bijgehouden over mijn zwangerschap. Koekje bleef de volle tijd, plus een dag extra zitten, maar inmiddels hebben we kennis mogen maken met de knappe Lewis. Iedere maand schrijf ik een nieuw hoofdstuk van zijn dagboek en vertel ik hoe het met hem en met ons gaat. Deze maand: hieperdepiep hoeraaaa!
Hallo lieve koek!
Hieperdepiep hoeraaaa! Vandaag ben je 2,5 jaar oud. Oké, het is officieel geen verjaardag, maar ik vond het wel grappig om toch even te benoemen. Gewoon alweer 2,5 jaar mijn kleine, knappe vent. En weet je wat me opvalt? De laatste tijd ga je ook steeds meer grapjes maken. Je ziet aan je ogen dat je een plannetje aan het smeden bent, en jawel! Je roept opeens boe, kietelt Maggie of doet wat anders grappigs.
Gelukkig gaat het met je boze buien wel iets beter. Het praten helaas nog niet, dus daar gaan we binnenkort voor langs de logopedist. Je repertoire is inmiddels uitgebreid naar 10 woordjes waar je zinnetjes van 2 woorden achter elkaar mee kan maken. Ook heb je een zootje dierengeluiden onder de knop zitten. Je maakt de hele dag door kabaal, maar echt kletsen? Dat doe je nog niet. Stiekem verdenk ik je ervan dat je meer kan dat je nu laat zien. Dan zeg je opeens Mae (in plaats van Bah, zoals je haar nu noemt) of roep je Toeter. Maar we gaan gewoon naar de logopedist om te kijken wat zij ons vertelt.
Met je zusje ben je nog steeds 4 handen op 1 buik. Je bent weliswaar soms een tikkie grof en onstuimig, maar je bedoelt het allemaal goed. Vorige keer kreeg je zelfs je moedertje aan het huilen toen Maggie heel verdrietig was en jij jouw Nijntjesknuffel kwam brengen. Dat vieze vodje is je leven, dus ik vond het zo onwijs lief dat je hem aan Maggie gaf.
Liefste kleine man, ik hou van jou. Tot aan de maan en weer terug.
Beloof je me dat je altijd mama's binkie blijft?
Heel veel liefs,
Mama
Geef een antwoord